Πάρε, πάρε, πάρε!


Το παρακάτω επεισόδιο είναι αληθινό και έλαβε χώρα στην οδό Τσιμισκή της Θεσσαλονίκης, όπου χθες το βράδυ έκανα τον περίπατο μου, κατά τις 10 το βράδυ: 


Πλησιάζει ένας νεαρός αθίγγανος (καμία διάθεση για ρατσισμό αλλά αθίγγανος ήταν, πώς να το κάνουμε!) περί τα 20- 25. Είναι απίστευτο το πόσο πολύ προσελκύω τους πλανόδιους πωλητές του δρόμου. Μην φταίει η φιλολαϊκή φυσιογνωμία μου? Μπορεί….


- Ψιτ… κύριος. Έχω ωραία αρώματα για το κορίτσι σου, από τα λαθραία, μην το φωνάζω και δυνατά και μας ακούσει κανείς και με συλλάβουν. «Είστε»?? (προσοχή στην εναλλαγή ενικού και πληθυντικού ευγενείας).


- Μπα.. όχι ρε φίλε, άστο δεν «είμαστε»…


- Έχω και πολύ καλό ράδιο CD με διπλή αποκωντικοποίηση (sic) γου- μου-α και μι- ρο τρία (WMA/MP3), με δοκιμή είναι, αν θέλετε να το βάλουμε επί τόπου στο αυτοκίνητό σας ή στο δικό μου να το δοκιμάσετε. Το βάζεις στη διαπασών, όταν πλένεις το αυτοκίνητο και σε ακούει όλη η γειτονιά.


- Όχι λέμε ρε συ φίλε άστο! Παράτα με. Με κούρασες (άσε μην μας απαγάγουν και μας κλέψουν και το αυτοκίνητο κι έχουμε άλλα).


- Να σού δώσω τότες αυτό το ρολογάκι? TAG HEUER είναι! Μεταξύ μας ε? κλοπιμαίο! Μόνο 300 Ευρώ για σένα.


- Μπα, όχι ρε συ φίλε, ακριβό το έχεις (φτου! λάθος απάντηση. Του έδωσα ελπίδα)


- Να σου δώσω κάτι πιο φτηνό? Έχω ένα ΤΙΜΕΧ, μόνο 50 ευρώ θα στο αφήσω. Από Αλβανία μού ήρθε πριν λίγες μέρες.


- Έλα ρε συ? Αλήθεια?


- Αλήθεια, αλήθεια! Του Μπους είναι! Να και η απόδειξη. Έχω και φωτογραφία.


Και βγάζει, φίλοι μου, και μου δείχνει και φωτογραφία, ανάλογη με αυτήν που βλέπετε παρακάτω,  τραβηγμένη μέσα από το πλήθος αλλά με πρόσωπο -και όχι πλάτη- τον Αμερικανό Πρόεδρο(!). (Σ.Σ.: Αυτό θα πει commercial presentation. Τα πάντα για την ενημέρωση του καταναλωτή- πελάτη. Αλλά και τα πάντα στο βωμό του κέρδους. Το κατάστημα είναι σοβαρό).


Και του απαντάω: «αφού ρε φίλε του πήρες που του πήρες του ρολόι, χωρίς να πάρει χαμπάρι, χάθηκε ο κόσμος να του φορούσες κι ένα ζευγάρι χειροπέδες και να τον αρχίσεις στις γρήγορες?». Χαμογέλασα και απομακρύνθηκα. Έφυγε και αυτός γελώντας. Ποιος ξέρει? Ίσως κάποιος άλλος να εκτιμούσε περισσότερο το χιούμορ, την προσπάθεια και την «πωλητική του δεινότητα». Σε τελική ανάλυση τι αξία έχουν 50 ευρώ σήμερα? Καμία απολύτως!