Ύστερα από αρκετό καιρό αποχής από τα quiz (να μην πέρασαν τρεις εβδομάδες) ο Angulo θα σας αιφνιδιάσει. Προς τέρψη και αγαλλίαση μεγάλου ποσοστού του αναγνωστικού κοινού (αλλά και προς απερίγραπτη απογοήτευση άλλων τόσων- ελάτε τώρα… σε τα μας) σήμερα σας έχει ετοιμάσει κάτι καλό. Και μάλιστα «εισαγόμενο», όπως ζητήσατε σε mail πολλοί από εσάς, για να αποκτήσει το θέμα ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Πάντοτε από τις παλιές ένδοξες εποχές, όπως μαρτυρούν και οι γκρίζοι κρόταφοι των δύο αγνώστων που ψάχνουμε!
Ο λευκός δεν διακρινόταν για την τεχνική του, αλλά περισσότερο για την ταχύτητα και τη δύναμη. Στο σουτ ήταν με τις μέρες του. Συνήθως άστοχος από το high post και τη γραμμή των ελευθέρων βολών… μάλλον το σκεφτόταν λίγο περισσότερο αν έπρεπε να σουτάρει ή όχι και πάλι με αρκετά ανορθόδοξο (και … στραβωμένο) στυλ. Γρήγορος στον δευτερεύοντα αιφνιδιασμό και καλός αμυντικός, συχνά αναλάμβανε τις δύσκολες αποστολές να μαρκάρει ακόμα και πολύ κοντότερους αντιπάλους του. Η αλήθεια είναι ότι σπάνια το θυμόμαστε χαμογελαστό εντός αγωνιστικών χώρων, προσθέστε και τα χρόνια που πέρασαν και την ευθυμία που τον διέπει στην φωτογραφία και ο κύριος που ψάχνουμε είναι αρκετά αλλαγμένος, μάλλον προς το καλύτερο! Ίσως μια φωτογραφία σε προφίλ να βοηθούσε περισσότερο!
Ο δεύτερος κύριος είναι κάπως πιο δύσκολη περίπτωση και ακόμα πιο «αλλοιωμένος» από τα σημάδια του χρόνου. Ήσυχος και «αθώος» (όνομα και πράγμα!) στο πρόσωπο, αλλά… «ένοχος» και με δολοφονικό ένστικτο σκόρερ στα παρκέ, πρόλαβε να «κλείσει πολλά σπίτια» με το φαρμακερό σουτ του (μεγάλος τριποντάκιας) αν και στη γενέτειρά του ξεκίνησε ως πίβοτ. Θα μου πείτε τώρα: εδώ ρε Angulo ξέχασες το Μιχάλη Ρωμανίδη (στις αρχές) και τον Σάκη Τζαλαλή που και αυτοί αγωνίζονταν στις θέσεις 4 και 5 και με το ίδιο ύψος? Και θα έχετε δίκιο!
Ακόμα κι όταν δεν ήθελε να σκοράρει, η μπάλα -λες και ήταν τηλεκατευθυνόμενη- έβρισκε το στόχο της. Υπάρχει λόγος που το αναφέρω, υπάρχει και σχετικό ιστορικό βίντεο (την Κυριακή με τη λύση). Αμερικανός (Αμερική δεν είναι μόνον οι ΗΠΑ βεβαίως βεβαίως) αλλά κι Ευρωπαίος μαζί! Το όνομά του τραγουδήθηκε ρυθμικά όσο λίγων αθλητών από τα χείλη των οπαδών της ομάδας στην οποία διέπρεψε. Σαν αμυντικός πάντως δεν έλεγε και πολλά και αυτός ήταν και ο λόγος που οι προπονητές του δεν τον πολυεκτιμούσαν.
Το μπάσκετ βλέπετε άλλαζε μορφή και ο μαύρος σταρ ήταν στο μεταίχμιο αυτών των μεταβολών. Σήμερα, πάντως, έχει επιστρέψει στην μαμά πατρίδα και ασχολείται με ακαδημίες μπάσκετ και προπονητική. Συγκίνηση… Θα τον θυμηθείτε ακόμα καλύτερα και οπτικοακουστικά οι παλαιότεροι και θα τον μάθετε οι νεότεροι, σε μια από τις πιο ωραίες μεταδόσεις που έχουν γίνει ποτέ από την Ελληνική τηλεόραση. Υπομονή άλλες 48 ώρες. Με αναμνήσεις και σχόλια εννοείται. Μάλλον δεν σας δυσκόλεψα και πολύ, έτσι; Περισσότερο ήθελα να διεγείρω τη μνήμη σας.
