Το δεύτερο ντέρμπι του Σαββατοκύριακου δεν μπορούσε να έρθει ισόπαλο. Θα είχε νικητή και όποιον και αν ρωτούσαμε πριν το παιχνίδι θα μας έλεγε ότι θα το πάρει ο εξάστερος. Η διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση. Κανένας δεν μπορεί να συγκρίνει τα δύο ρόστερ και να μη βγάλει καλύτερο αυτό του Παναθηναϊκού. Τα προηγούμενα χρόνια που ο Ολυμπιακός το πάλευε (αν και με λάθος τρόπους) να κάνει καλύτερη ομάδα, στο τέλος πάλι οι πράσινοι ήταν αυτοί που σήκωναν τα κούπες.
Αυτή τη σεζόν μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει διαφορά δυναμικού από τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος αλλά και πάλι για να ξέρουμε τι λέμε, σε σχέση με τον ΠΑΟ είναι η μέρα με τη νύχτα. Όσο είναι εκεί ο Παύλος Γιαννακόπουλος, ο Ζέλικο, ο Διαμαντίδης, ο Μπατίστ και οι υπόλοιποι, δεν έχει ελπίδες για πολλά ο Ολυμπιακός. Άμα φύγουν, να το συζητήσουμε τότε. Προς το παρόν δεν υπάρχει κουβέντα.
Είναι σαφές ότι ο ΠΑΟ δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που η διαφορά έμεινε στο +4 κ αι δεν πήγε στο +20. Η ομάδα κάνει λάθη και δεν έχει την περσινή χημεία της, κάτι που είναι τελείως λογικό. Όσο όμως είναι ο Ζοτς στον πάκγο, απλά γνωρίζεις ότι θα πάρεις τα παιχνίδια και περιμένεις να προχωράει η σεζόν, να δένουν οι παίκτες και να φουλάρει η μηχανή.
Τα λάθη που γίνονται στα τελευταία λεπτά εδώ και τρία παιχνίδια, δεν θα γίνονται πάντα. Η ομάδα θα βελτιώνεται συνεχώς και αυτό το ξέρουν όλοι. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να πει κανείς ότι είχε μία χρυσή ευκαιρία να παίξει με τον ΠΑΟ στο 60% των δυνατοτήτων του και να παλέψει για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτό όμως είναι θεωρητικό και φάνηκε στο παιχνίδι. Ακόμα και στο ρελαντί η ομάδα των πράσινων ήταν πολύ καλύτερη και αν δεν γίνονταν τόσα λάθη, η διαφορά θα ήταν πολύ μεγαλύτερη.
Προς το παρόν ο κόσμος του ΠΑΟ βλέπει ένα ωραίο μπάσκετ, την ομάδα του να κερδίζει, πηγαίνει στο γήπεδο και απολαμβάνει μία ομάδα που όμοιά της δεν έχει δει ξανά διαχρονικά ο ελληνικός αθλητισμός και που εδώ που τα λέμε, δύσκολα θα ξαναδεί στο μέλλον. Στο γήπεδο πήγαν 18.000 οπαδοί δημιουργώντας μία καταπληκτική ατμόσφαιρα χωρίς παρατράγουδα. Άλλωστε η ομάδα αυτό χρειάζεται, τον κόσμο στο πλευρό της και όχι ανεγκέφαλους που θα τις δημιουργήσουν πρόβλημα.
Είμαι βέβαιος ότι ο Ομπράντοβιτς είναι στη φάση του να βρει το γιατί έγιναν 22 λάθη, γιατί χάθηκε η διαφορά στο τέλος, γιατί οι πρωταθλητές έμοιαζαν υπνωτισμένοι. Σκεφτείτε ωστόσο ότι αν και έτσι, επί της ουσίας ουδείς αισθάνθηκε απειλή και φάνηκε ότι ακόμα και ο αντίπαλος δεν το πίστευε αφού δεν προσπάθησε να σταματήσει το χρόνο και να πάρει το παιχνίδι.
