Δυστυχώς η αλεπού που έχουμε στον πάγκο είχε και πάλι δίκιο. Μακάρι να είχε άδικο. Αλλά από τους τελευταίους αγώνες φάνηκε η αλήθεια. Θέλουμε 4-5 χρόνια για να σταθεροποιηθούμε και να πρωταγωνιστούμε σε υψηλό επίπεδο. Είναι θέμα υλικού και θέμα νοοτροπίας του Συλλόγου. Όταν κερδίζεις κάνοντας όργια με την Ατλέτικο και διασύρεσαι στη Ν. Σμύρνη και από την ΑΕΚ δείχνεις το σθένος σου και τη νοοτροπία σου σαν παίκτης.
Όταν τρως τετράμπαλο από την ΑΕΚ και ζητωκραυγάζεις «ΚΟΥΠΕΡ ΚΟΥΠΕΡ ΟΕΟΕΟΕ» δείχνεις την νοοτροπία που έχεις σαν οπαδός και μικραίνεις και τον Άρη. Ο πρώτος που σε βρίζει από μέσα του και απογοητεύεται για το επίπεδό μας είναι ο Κούπερ. Είναι το μέταλλο που είπαμε σε προηγούμενο άρθρο που πρέπει ο καθένας να ψάξει.Ή θα σπας το πούλμαν ή θα χειροκροτάς σε διασυρμούς; Μέση λύση δεν έχει; Είναι ευλογία για τον Άρη να έχει σε αυτή την ιστορική συγκυρία αυτόν τον άνθρωπο στους κόλπους του και πρέπει εμείς να τον κρατήσουμε. Γραφτείτε όλοι στη Λέσχη και πείστε και άλλους Αρειανούς που κοιμούνται όρθιοι να σας ακολουθήσουν.
Είναι ιστορική αναγκαιότητα η αλλαγή επιπέδου του Συλλόγου. Πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα για την επιβίωση και τη σταθεροποίηση του ψηλά. Θα το κάνουμε τώρα ή δεν θα το κάνουμε ποτέ. Ο Κούπερ θα κριθεί προπονητικά (γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μας και κρατάμε για όλους πισινή) το Μάιο του 2021. Μέχρι τότε κρινόμαστε εμείς.
Να δούμε αν σαν γενιά θα κάνουμε αυτό που πρέπει για να παραδώσουμε τον Άρη στα παιδιά μας στο επίπεδο που του αξίζει. Ή αν θα αποδειχθούμε και εμείς λίγοι σαν τους προκατόχους μας. Ευκαιρία για ένα καλό σερί τώρα που τελειώσαμε με τα ντέρμπυ. Δεν χάθηκε ακόμα τίποτα. Σε όλους τους στόχους είμαστε μέσα. Όμως το κυριότερο από όλα είναι να μην απογοητευόμαστε και δίνουμε απέραντη χαρά στους επιτήδειους που καραδοκούν για να εκμεταλλευτούν τη λύπη μας, αρχίζοντας την καζούρα με τα γνωστά τροπάρια μας υποβαθμίζουν ως φίλαθλο λαό.
