Παραμονή Πρωτοχρονιάς σχεδόν σαν αστείο είπαμε πίνοντας ρακιές με τον Παυλίδη να κάνουμε από την εκπομπή «Όχι άλλο κάρβουνο» μια απόπειρα να μαζέψουμε χρήματα για έναν καλό σκοπό. Δεν ξέραμε για πού ή ,μάλλον, ξέραμε καλά ότι το «πού» δεν είχε και τόσο μεγάλη σημασία. Το σημαντικό ήταν «να ξεκουνηθούμε», να αρχίσει «να μας νοιάζει».
Κουβέντα στην κουβέντα βρήκαμε μια φόρμουλα. Είπαμε να το κάνουμε στο «Σάρωθρον» που είναι δικό μας, να κεράσουμε εμείς τα ποτά, να φέρουμε εδέσματα από τον φούρνο «Παυλίδη» (που κι αυτός είναι δικός μας) και να υποδεχτούμε τους ακροατές του Sport 103 οι οποίοι κι αυτοί με τη σειρά τους είναι κατά κάποιον περίεργο και μαγικό τρόπο «δικοί μας». Όλα όσα συγκεντρώναμε θα τα δίναμε στο Παπάφειο Ιδρυμα. Είχαμε φίλους που δούλεψαν εκεί και μας είχαν πει τα καλύτερα για την προσπάθεια του φορέα.
Ανήμερα τα Φώτα έγινε η συνάντηση. Συζητήσαμε, γελάσαμε, ήπιαμε, γνωρίσαμε κόσμο και ντουνιά. Από οικογενειάρχες με τα παιδιά τους μέχρι πιτσιρικάδες που έσκασαν μύτη με φούτερ του δικέφαλου. Φύγαμε από το μαγαζί γεμάτοι όμορφα συναισθήματα, νέες φιλίες, ένα αυτοκίνητο γεμάτο ρούχα για το «Παπάφειο» και έναν «βαρύ» κουμπαρά που είχε μέσα τον οβολό του καθενός.
Από Δευτέρα επανήλθαμε στις εκπομπές με… άλλον αέρα. Είχαμε πια μια ξεκάθαρη εικόνα για τους ακροατές μας αλλά και γι αυτό που κάνουμε στη συχνότητα του Sport 103 από τον Σεπτέμβριο και μετά. Αρχίσαμε να κλείνουμε ραντεβού και με άλλους ακροατές που δεν μπόρεσαν να έρθουν στη συνάντηση. Ζητήσαμε διευθύνσεις για να περάσουμε εμείς να πάρουμε τα ρούχα και τα χρήματα που μπορούσαν να διαθέσουν για το Παπάφειο.
Πήγαμε στην Τούμπα, στην Πυλαία, στην Μηχανιώνα. Και στου βοδιού το κέρατο θα πηγαίναμε για τα ορφανά. Μιλήσαμε με ανθρώπους που φιλοξενήθηκαν στο Παπάφειο, με μάνες που είχαν χάσει παιδιά, με παιδιά ακροατών που είδαν την κίνηση αυτή σαν την πρώτη γενναία τους πράξη. Δεν έχει σημασία πόσα χρήματα, ρούχα και τρόφιμα μαζέψαμε. Θα μπορούσαν να είναι και λίγα. Η χειρονομία και η ζεστασιά στο συναίσθημα όλων παραμένουν ίδια και αποτελούν παρηγοριά στην κωλοεποχή που ζούμε.
Κοινός παρονομαστής όλων των ανθρώπων που συντονιστήκαμε για να βοηθήσουμε το Παπάφειο Ιδρυμα ήταν ο Sport 103 και ο ΠΑΟΚ. Ενα Μέσο Ενημέρωσης που (ευτυχώς) διατηρεί ακόμη την «ψυχή» του και μια ομάδα που συμβολίζει την καταγωγή, την κοινωνική τάξη και το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένα τα όνειρά μας. Το να μαζευτούμε και να πιούμε ένα κρασί είναι χαρακτηριστικό δείγμα κουλτούρας «ΠΑΟΚ». Το να μαζέψουμε χρήματα και ρούχα για παιδιά που το οργανωμένο κράτος έχει παρατήσει στο έλεος του Θεού είναι ακόμη περισσότερο ΠΑΟΚ. Το να δώσουμε πάρα πολλοί άνθρωποι μαζί από λίγα (και να θέλαμε δηλαδή να δώσουμε περισσότερα… δεν έχουμε) αντικατοπτρίζει τη λογική δημιουργίας, εξέλιξης και διοίκησης του ΠΑΟΚ. Αυτός ήταν και ο λόγος που το ευχαριστηθήκαμε, ακόμη κι αν έπρεπε να πηγαίνει ο Παυλίδης στα σπίτια των ακροατών μεταξύ ρεπορτάζ και μπέϊμπι σίτινγκ. Ακόμη κι αν κάναμε χιλιόμετρα ολόκληρα για 5 ευρώ κι ένα χαμόγελο. Αξιζε τον κόπο και μας έκανε να νιώσουμε καλύτερα.
Τώρα όλος αυτός ο θησαυρός θα πάει στον Πατέρα Απόστολο που συντονίζει όλες τις λειτουργίες του Παπάφειου. Ανοίγουμε λογαριασμούς εκεί. Φτιάχνουμε δεσμούς ισχυρούς. Θα τους σκεφτόμαστε κάθε δεύτερη Κυριακή όταν θα περνάμε για να φτάσουμε στην Τούμπα και να απολαύσουμε την αγαπημένη μας ομάδα. Μια ομάδα που κι αυτή με τη σειρά της έχει ανάγκη την συνέργια και τη βοήθεια όσων την αγαπάνε.
Υ.γ.: Το 2012 θα είναι η χρονιά των μεγάλων δοκιμασιών. Θα δοκιμαστούν οι δεσμοί μας. Οικογενειακοί, επαγγελματικοί, φιλικοί, ερωτικοί. Όλα σε καθεστώς αφόρητης πίεσης. Αν μας πιάσει πανικός θα ισχύσει το «ο σώζων εαυτώ σωθήτω». Κάποιοι θα την γλυτώσουν αλλά θα είναι λίγοι και θα είναι… μόνοι τους. Αν όμως αντιμετωπίσουμε την κρίση με αξιοπρέπεια, ειλικρίνεια, αυτοκριτική, αλληλεγγύη και ψυχραιμία τότε μπορεί και να σωθούμε ΟΛΟΙ. Να βγούμε καλύτεροι, δυνατότεροι, σοφότεροι και πιο αγαπημένοι. Όπως ακριβώς πρέπει να βγει και ο ΠΑΟΚ από την περιπέτειά του με την ΟΥΕΦΑ. Φαινομενικά τραβηγμένος ο παραλληλισμός μου, το ξέρω. Αν το σκεφτούμε όμως λίγο βαθύτερα εμείς που ζούμε στον «πλανήτη ΠΑΟΚ» μπορεί και να βρούμε περισσότερες ομοιότητες μεταξύ της ομάδας μας και της χώρας μας. Τι λέτε, θα τα καταφέρουμε;
