Το ότι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, όχι απλά έχουν ρόλο ακόμα, αλλά τολμάνε και μιλάνε κιόλας οι διάφοροι ανύπαρκτοι και οι πάλαι ποτέ "ηγέτες' των συμμοριών που λεηλάτησαν αυτόν το σύλλογο και τον οδήγησαν εδώ που είναι σήμερα, ένα μόνο πράγμα δείχνει.
Ότι αυτό το βαρέλι δεν πρόκειται ποτέ να... βρει πάτο.
Με όλη αυτή την σαπίλα να έχει ταυτίσει τον εαυτό της με τον Παναθηναϊκό και να απαιτεί... ενότητα μαζί της για να συνεχίσει να ρουφάει ότι απέμεινε, αντί να μας αδειάσει την γωνιά μπας και ανασάνει κάποια στιγμή ο σύλλογος, δεν υπάρχει καμιά σωτηρία.
Το ότι επίσης, μια σειρά άλλοι, όπως ψευτοεπώνυμοι της κακιάς ώρας, μπατιροπαράγοντες του ενός... κερασμένου καφέ, απελπισμένοι... "οπαδοί" και "δημοσιογράφοι" και μάγοι προπονητές και τεχνικοί διευθυντές, έχουν στοιχηθεί πίσω απ' όλη αυτή την βρωμιά και την δυσωδία, προκειμένου να μείνουν στο απυρόβλητο για τα πάσης φύσεως εγκλήματά τους και να διατηρήσουν την ασυλία τους, την ώρα που ο Παναθηναϊκός βυθίζεται όλο και περισσότερο στον πάτο, αποδεικνύει επίσης και το γιατί έφτασε εδώ που έφτασε ο Παναθηναϊκός.
Πολύ απλά γιατί με την ανοχή και την αφέλεια -και ορισμένες φορές και με την στήριξη- της πλειοψηφάς του κόσμου, ο Παναθηναϊκός αφέθηκε στα χέρια τους.
Κι όσο παρ' όλα αυτά, εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα αφελείς -τουλάχιστον αφελείς γιατί κανονικά άλλη είναι η λέξη- που όχι μόνο πιστεύουν και ακολουθούν όλο αυτό το συρφετό, αλλά θυμούνται ετεροχρονισμένα την... ενότητα, την... στήριξη, την... αγάπη για την ομάδα πάνω από πρόσωπα, ενώ τόσα χρόνια ακολουθούσαν σαν πρόβατα τα ουρλιαχτά και τον ορυμαγδό αλητείας σε βάρος του Παναθηναϊκού, αποδεικνύει με την σειρά του ότι όλοι αυτοί θα εξακολουθήσουν να ασελγούν πάνω στο πτώμα του πιο ιστορικού συλλόγου της χώρας.
Εδώ ο Παναθηναϊκός διασύρθηκε -ΚΑΙ- στην Λειβαδιά και όλη η έγνοια των "δημοσιογράφων" μετά το παιχνίδι στο σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ, ήταν το αν... στεναχωρήθηκε ο Ουζουνίδης, το πόσο... σκασμένος ήταν ο Ουζουνίδης, το... πως έφυγε πικραμένος από τα αποδυτήρια για να μπει στο πούλμαν ο Ουζουνίδης και τελικά το... γιατί ο Ουζουνίδης δεν θα την κάνει και θα μείνει εκεί να ολοκληρώσει το έργο του μαζί με τον μάνατζέρ του και τεχνικό διευθυντή του Παναθηναϊκού Κώστα Διαμαντόπουλο.
Για τέτοια κατάντια μιλάμε.
Καίγεται ο κόσμος, βυθίζεται αύτανδρο το καράβι και οι... καπεταναίοι μαζί με τους... μούτσους τους, ασχολούνται με το αν θα είναι ζεστό και πλήρες το... δείιπνο που θα σερβίρουν στην... γέφυρα του καραβιού.
Για τέτοια παραχάραξη της ιστορίας και του ονόματος του Παναθηναϊκού, για τέτοια περιφρόνηση προς την πλειοψηφία του κόσμου του Παναθηναϊκού μιλάμε.
Και μέσα σε όλα έχουμε και τους Μαραγκουδάκηδες με τους Αλεβίζους να βγάζουν και ανακοινώσεις κιόλας, παριστάνοντας τους... παράγοντες του Παναθηναϊκού υπό την μορφή της... δοίκησης της (αντι) Παναθηναϊκής Συμμαχίας.
Και να είναι τόσο... λιγούρια που ακόμα και τώρα, να προτείνουν σαν "λύση" το να αλλάξει το διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ και να μπουν σ' αυτό "άνθρωποι αποδεκτοί από τον κόσμο του Παναθηναϊκού", δηλαδή... αυτοί οι ίδιοι.
Και όμως.
Την ώρα που η συνέντευξη του Χουάν Ρότσα θάφτηκε στα αζήτητα των πρωτοσέλιδων και των απανταχού σάϊτ της Παναθηναϊκοφροσύνης επειδή έλεγε αλήθειες ανεπιθύμητες που πονούσαν, η ανακοίνωση μιας παρέας τριών ανθρώπων που πρωταγωνίστησαν στις αλητείες, στους τραμπουκισμούς και στην καταστροφή του Παναθηναϊκού, αναρτηθηκε παντού και σαν... παρέμβαση κιόλας της... Παναθηναϊκής Συμμαχίας.
Μιλάμε όχι απλά για την απόλυτη παραφροσύνη και κατάντια, αλλά για ένα εμετικό συρφετό που χοροπηδάει και ουρλιάζει πάνω στο πτώμα του συλλόγου, προσπαθώντας ακόμα και τώρα να απομηζύσει ότι δεν πρόλαβε να φάει τόσα χρόνια και να παραστήσειι τον... αγανακτισμένο συγγενή μπας και γλιτώσει τα επακόλουθα της δράσης και των εγκλημάτων του τόσα χρόνια σε βάρος του Παναθηναϊκού.
Κι από κοντά τους, στοιχισμένοι πάντα σαν "ένα σώμα μια ψυχή" αφού όλοι τους συμμετείχαν στο έγκλημα, όλα τα γιουσουφάκια της δήθεν Παναθηναϊκοφροσύνης, τα pay-roll των πουράτων, οι καυτές πέννες της... επανάστασης και της... απελευθέρωσης, τα έμμισθα τσιράκα του Αλαφούζου που τον παράτησαν όταν η βρύση άνοιξε... απ' αλλού, να καμώνονται πως δεν ξέρουν τίποτε για το έγκλημα, να παριστάνουν τους θλμμένους συγγενείς και να έχουν το θράσος κιόλας να κατακευρανώνουν όποιον λέει μια αλήθεια, στο όνομα της στήριξης στον Ουζουνίση, στην ομάδα και σε ότι άλλο τους έρθει πρόχειρο στο νου μέσα στην απελπισία και τον πανικό τους.
Για να μην το πολυβασανίζουμε λοιπόν το πράγμα.
Αν όλοι αυτοί είναι που "κρατάνε όρθιο τον Παναθηναϊκό", αν αυτό που βλέπουμε είνα το "πάλι καλά που υπάρχει και ο ένας και ο άλλος αλλιώτικα θα είχαμε διαλυθεί" και όλα αυτά τα ευφυολογήματα που έχουν αναγορεύσει σε δόγμα στον σημερινό Πναθηναϊκό οι πάσης φύσεως ανίκανοι, λαμόγια, ποδοσφαρικοί -και όχι μόνο- απατεώνες, τότε καλύτερα να λείπει.
Το είδαμε και συνεχίζουμε να το βλέπουμε και το "κράτημα" και το "πάλι καλά κ.λ.π.".
Αλλά περίπτωση να γίνει το παραμικρό στον Παναθηναϊκό προς την ανατροπή της κατάστασης και το σταμάτημα της ελεύθερης πτώσης στο γκρεμό, όσο όλο αυτό το συνάφι εξακολουθεί να έχει ρόλο και να "αποτελεί΄" τον Παναθηναϊκό, δεν υπάρχει.
Και το κυριότερο, όποιος σέβεται τον Παναθηναϊκό έστω πια σαν όνομα και ιστορία και θέλει έστω κι αυτή την στιγμή να προσφέρει κάτι στο σύλλογο, ας σταθεί απέναντι σ' αυτό το συρφετό, ας σταματήσει τις βλακείες περί... ενότητας στο όνομα του να μην λέε κανείς το ποιοί είναι και τι έχουν κάνει σε βάρος του Παναθηναϊκού και ας κάνει ότι μπορεί γα να πάρουν πόδι όλοι από τον Παναθηναϊκό, μπας και ξεβρωμίσει λιγάκι ο σύλλογος από τους "φονιάδες" του και τους ληστές, καθώς και η ομάδα από τους λίγους και ανίκανους που ε΄δαν ξαφνικά την... σκιά τους απόγευμα και νομίζουν ότι ψήλωσαν και το μπόϊ τους είναι αρκετό για τον Παναθηναϊκό.
