Ρε τον Στέλιο Θεοδωρίδη… Ήταν να μην ανοίξει το στόμα του. «Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις» ο blogger με τη διαίσθηση και τις μαντικές ικανότητες του Νοστράδαμου, «προέβλεπε» και «φωτογράφιζε» προ τριών ημερών (βλέπε κείμενο της 19ης Ιουνίου 2007) ΚΑΙ το επόμενο βίντεο με πρωταγωνιστές αστυνομικούς, ασκούντες σεξουαλική βία, αυτή τη φορά σε ιερόδουλες. Κάτι λέγαμε για Ουκρανές χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα κλπ κλπ πάνω τους, που τελικά αφήνονται ελεύθερες με το … αζημίωτο ή οδηγούνται στο μεταγωγών, εφόσον αντιδράσουν και δεν υπακούσουν στις «ορέξεις» των δεσμοφυλάκων τους και από εκεί απελαύνονται.
Ειλικρινά, όλα αυτά δεν μού προξενούν καμία απολύτως έκπληξη. Και όχι. Δεν χαίρομαι καθόλου για αυτού του είδους την επαλήθευση- δικαίωση. Ούτε είναι ολόκληρη η αλήθεια. Υπάρχουν και οι σωστοί αστυνομικοί. Οι άλλοι απλά έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους κι έχουν βαλθεί να πείσουν την κοινή γνώμη για το σκηνοθετικό τους ταλέντο σε ταινίες δράσης, περιπέτειας και soft ή hardcore porn. Μέγας λάτρης της τσόντας ο Έλληνας…
Συμβάν νούμερο δύο. Ο «όλως τυχαίως» επιλεχθείς ήρωας του μπασκετικού μας κουίζ της 28ης Μαΐου, Reggie Theus, «έκλεισε» τελικά, έναν μήνα μετά, στους Sacramento Kings. Εγκαίρως και ορθώς το επεσήμανε ο καλός φίλος της στήλης, Ν.Α., ο οποίος στη διαδικτυακή επικοινωνία που είχαμε χθες έγραφε μεταξύ άλλων ότι «… ο Ρέτζι Θιους έγινε κόουτς στους Κινγκς. Το άγγιγμα του Μίδα έχεις; Γράψε κάτι και για μένα μπας και γίνω Prof στο Μ.Ι.Τ.» . Δεν μπορώ παρά να απαντήσω: «Φίλε Νίκο, ολόψυχα σου εύχομαι να γίνεις Prof στο Μ.Ι.Τ.!». Τώρα… προφ- έσορας θα γίνεις? Προφ- ήτης? Προφ- υλακιστέος? Προφ- υλακτήρες θα φτιάχνεις? Ο χρόνος θα δείξει! Προς το παρόν ας απολαύσω ένα παγωμένο προφ- ιτερόλ. (κεφάκια όπως αντιλαμβάνεστε).
Θα σας αφήσω για σήμερα με μία χθεσινή ιστορία, βγαλμένη από την καθημερινότητα. Πέμπτη 9 π.μ. Ανοίγοντας τον φάκελο με λογαριασμό από Οργανισμό κοινής ωφέλειας, διαπιστώνω κάνοντας τις προσθαφαιρέσεις των μερικότερων συνόλων του τιμολογίου ότι στο συνολικό ποσό προς πληρωμή έχει συμπεριληφθεί και ποσό της τάξης των πέντε ευρώ και πενήντα λεπτών από … τόκους υπερημερίας (τι? Πως? Που?). Για τους αδαείς αυτό σημαίνει ότι κάποια στιγμή ο υπογράφων «όφειλε» κάποιο λογαριασμό απλήρωτο για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα το κεφάλαιο να προσαυξηθεί και με τόκους.
Έλα, όμως, που ουδέποτε υπήρξε τέτοια καθυστέρηση τα τελευταία 20 χρόνια (έχουμε κι ένα κούτελο στην κοινωνία). Χώρια που ουδέποτε πληρώθηκε λογαριασμός σε πρακτορείο ΠΡΟ- ΠΟ, για να υποθέσω ότι ο πράκτορας μετέφερε τα χρήματα καθυστερημένα στα ταμεία του Οργανισμού και με «χρέωσε» με την αμέλειά του. Το λοιπόν? Τι είχε συμβεί? Έχοντας άπλα χρόνου και απείρως χαλαρωμένα νεύρα, για να τα φέρω στην τσίτα, όση ώρα κι αν χρειαστώ, επισκέφτηκα τα κεντρικά γραφεία του Οργανισμού, με έναν και μοναδικό στόχο: «Kill the bill!».
Ύστερα από τις γνωστές παραπομπές από γραφείο σε γραφείο και αφού πέτυχα πολύ καλό φίλο στα γκισέ να πληρώνει δύο εξοφλητικούς λογαριασμούς ύψους 0,01 λεπτού και 0,08 λεπτών του Ευρώ, αντίστοιχα, (ρέστα πάντως, στο δεκάλεπτο που έδωσε, δεν πήρε…) κατέληξα σε μια ευγενέστατη δεσποινίδα (το σωστό να λέγεται), η οποία αφού έλεγξε το λογαριασμό μου στον παν-υπολογιστή της, παραδέχθηκε ότι όντως είχε γίνει λάθος και η χρέωση ήταν αντικανονική.
Μου είπε, όμως, ότι για να μην μπαίνω σε διαδικασίες (ανταλλαγές ΦΑΞ, επιστολές κλπ) καλό θα ήταν να πλήρωνα το πρόσθετο αυτό ποσό, το οποίο θα μου αφαιρεθεί στην επόμενη ειδοποίηση- εκκαθάριση. Εφόσον μού το εγγυήθηκε και η ίδια, δεν είχα το λόγο να κάνω σκηνή (τσιφούτηδες άλλωστε δεν υπήρξαμε ποτέ, ήταν θέμα τάξης, άλλωστε τι αξία έχουν τα 5- 6 ευρώ?) πλήρωσα το ποσό και από περιέργεια ρώτησα «Μα καλά, πως συνέβη αυτό?». «Νέο μηχανογραφικό σύστημα. Έχει τις παιδικές του ασθένειες, βλέπετε» μού αποκρίθηκε χαριεντιζόμενη. «Δυστυχώς, έχει συμβεί σε αρκετούς καταναλωτές το τελευταίο δίμηνο, περίπου χίλιοι έχουν έρθει σαν εσάς, μόνον σ’ εμένα» συμπλήρωσε. Ποιος στη χάρη της!
Δεν τολμώ να γίνω Θανάσης Βέγγος και να αρχίσω να κάνω υπολογισμούς (θα θυμάστε ασφαλώς τη μνημειώδη ματζιριά του στην ταινία «Θα σε κάνω βασίλισσα») και εικασίες για το που πάνε αυτά τα ποσά που συγκεντρώνονται. Δεν τόλμησα καν να ρωτήσω αν υπήρχε πιθανότητα να αφαιρεθεί (αντί να προστεθεί) «κατά λάθος» ποσό από οποιονδήποτε λογαριασμό ή τι θα συνέβαινε με όλες εκείνες τις περιπτώσεις όσων δεν είχαν τη διορατικότητα, την καρμιριά, τη σπουδή, το χρόνο, τη διάθεση, το κουράγιο να εξετάσουν το αναλυτικό περιεχόμενο του τιμολογίου και να τραβηχτούν στα κεντρικά, για να εκφράσουν τα παράπονά τους και να τους επιστραφούν τα αχρεωστήτως καταβληθέντα. Δυστυχώς, οι έννοιες επαγγελματισμός και συνέπεια είναι αντιστρόφως ανάλογες προς το επίπεδο και την ποιότητα των πάσης φύσεως υπηρεσιών που «απολαμβάνουμε» στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για ηλεκτρισμό, είτε για τηλεφωνία, είτε για ύδρευση… ακόμα κι αν πρόκειται για τις λεγόμενες δημόσιες επιχειρήσεις. Φανταστείτε τι συμβαίνει με τις ιδιωτικές.
Εν πάση περιπτώσει… Και τόσο που ασχολήθηκα πολύ ήταν. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα το επαναλάβω. Καλά τα λέγαμε με το μπάσκετ τόσο καιρό…
